Dylemat..

2 w nocy. Dzwoni telefon. Co za idiota nie śpi o tej godzinie? Złapałam za telefon i nie patrząc kto się dobija odebrałam zdenerwowana:

- Czego ?!

- Spokojnie. Śpisz ?

- Nie kurcze patrze się na powieki. No skoro odebrałam to raczej nie śpie..

Byłam taka wkurzona, że miałam ochotę się rozłączyć. Zawsze taka byłam gdy ktoś mnie budził w środku nocy bez powodu.

- Tak wgl kto mówi?

- Mateusz. Ale przepraszam, że Cię obudziłem. Śpi dalej. Dobranoc.

Rozłączył się. Kurde, ale ze mnie idiotka. Może coś mu jest i dlatego zadzwonił. Wybrałam jego numer i zadzwoniłam ponownie. Odebrał dopiero po chwili w ogóle się nie odzywając.

- Mateusz? Przepraszam Cię bardzo. Byłam zaspana nawet nie wiedziałam, że to Ty dzwonisz. Stało się coś ? No czemu się nie odzywasz ? Obraziłeś się. Eh.

- Bo nie możesz mi dać dojść do słowa. I nic się nie stało. Nie mogę spać. I stęskniłem się za Tobą.

Uśmiechnęłam się pod nosem i odpowiedziałam. 

- A wiesz, że ja też? Pomimo iż spałam i nic nie mi się nie śniło. - roześmiałam się i porozmawialiśmy jeszcze przez 10 minut. I poszliśmy spać.

Rano gdy się obudziłam w ogóle nie miałam ochoty wstawać a tym bardziej pokazywać się w szkole. Rodzice już dawno wyszli, więc nikt nie będzie mnie ściągał z łóżka. Zresztą nie chciałam spotkać się z tym pożal się Boże "bokserem" a Mateusz musiał zostać w domu.

Poleżałam jeszcze chwile i wstałam. W piżamach pomaszerowałam do kuchni i zrobiłam sobie szybko tosty i kakao. Poszłam do pokoju rodziców i rozłożyłam się pod kołdrą. Włączyłam telewizor i zaczęłam oglądać powtórkę jakiegoś filmu. 

Nie minęło 5 minut jak ktoś śmiał przerwać moje śniadanie dzwoniąc dzwonkiem. 

- Kogo tam niesie? - podniosłam się mrucząc pod nosem. Zeszłam na dół w piżamkach, otworzyłam drzwi i szybko chciałam je zamknąć.

- Monika. Wpuść mnie. Chyba musimy poważnie pogadać.

Z Tobą poważnie pogadać? Niemożliwe. Przewróciłam oczami i wpuściłam Damiana do środka. W ogóle na niego nie patrząc udałam się na góre a on za mną jak głodny kot. Usiadłam na łóżku i spojrzałam na niego.

- No słucham. Ci masz mi do powiedzenia?

- Najpierw chciałem Cie bardzo przeprosić.

- Mnie ? To Mateusza powinieneś za to, że rozwaliłeś mu nos.

- Zasłużył sobie!

- Zasłużył? Niby czym? Zrobił Ci coś?

- Tak, Ciebie mi zabrał.

Spojrzałam na niego ze zdziwieniem. On się dobrze czuje ostatnio?

- Mnie? Ja nie jestem rzeczą. A Karolina?

- Nie jestem z nią. Jak ostatnio Was widziałem zrozumiałem, że to Ciebie kocham a nie ją. Nie mogłeś na Was patrzeć. Na to jak Cie obejmuje, całuje. Musiałem mu przywalić.

- Zwariowałeś! Wyjdź.

Pokręciłam głową nie mogąc uwierzyć w te brednie. Jak to mnie kocha? Przecież ciągle dla niego była tylko ważna Karolinka. Teraz w ogóle nie wiedziałam co jest prawdą a co nie.

- Monika. Bądź ze mną. To na Tobie mi zależy. - spojrzał na mnie swoimi oczami i delikatnie musnął moje usta. Gdy to zrobił w ogóle nie wiedziałam jak mam się zachować. Czy mam go odrzucić i dać mu w pysk czy odwzajemnić.. Czułam się jak zamurowana. 

- Idź już. Prosze.

W ogóle się nie odezwał tylko wyszedł posłusznie bez słowa. Położyłam się na łóżku i zaczęłam rozmyślać. 

Z rozmyślań znów wytrącił mnie dzwonek do drzwi. Jak to znów on to dam mu kopa w czułe miejsce. Zeszła na dół i otworzyłam gwałtownie drzwi.

- O cześć. - zdziwiłam sie lekko ale też odetchnęłam. Uf jakie szczęście, że nie spotkali się z Damianem, bo znowu była by bitwa na pięści. 

- Mogę?

- Jasne, że tak. Wchodź. Jak Twój nos?

- Już lepiej, troche jeszcze boli, ale da się wytrzymać.

- Chodź na góre.

Poszłam z nim do pokoju i usiedliśmy na łóżku pod kołdrą. Zjedliśmy razem tosty i oglądaliśmy film. Świetnie się razem czujemy. Możemy żartować a zaraz poważnie pogadać. Mateusz użył swojej broni na mój chwilowy foch i zaczął mnie łaskotać. Śmiałam się tak głośno o mało nie zachodząc się od tego. Zsunęłam się niżej a Mateo nachylił się nade mną i musnął moje usta raz, potem drugi, trzeci itd.. W ogóle nie przestawał całować namiętnie moich ust a ja nie przestawałam odwzajemniać jego pocałunków. Uwielbiałam jego pocałunki i tej dotyk jak jego dłoń powędrowała pod moją górną część piżam. Przejechał dłonią powoli i delikatnie po moim brzuchu wjeżdżając nią trochę na mój stanik. W pore złapałam za jego ręke i wyciągnęłam ją. Spojrzałam w jego oczy i musnęłam jego usta bardzo delikatnie.

- Zostaniesz moją dziewczyną ? - szepnął cicho i czekał na moją odpowiedź.

No czy oni dziś powariowali ?! Pierwsze Damian, teraz Mateusz. Co mam robić?! Nie wiem którego wybrać. Damian? Mateusz? A może żaden z nich? Szkoda, że nie można mieć ich obydwu.

- Mateusz.. Nie wiem co mam Ci odpowiedzieć.

- Zgódź się.

- Ale..

- Ale nie chcesz. Ok. Rozumiem. - podniósł się i ubrał kurtkę na siebie.

- To nie tak. Muszę się zastanowić. Mogę?

- Możesz. A teraz uciekam. Do zobaczenia.

 I wyszedł. Nawet nie dostałam buziaka na pożegnanie jak to zazwyczaj było. Kompletnie nie wiem co mam robić. Kolejny beznadziejny dzień.